29.11.06

Lelara

Wis... dipungkasi wae lelakon iki, Dik
sesumbarmu agawe mirising reroncening atiku
nglumbruk... nglemperak...
banjur remuk balung sumsumku

wis adoh aku hanyampur asin lan manising kahanan
tiba tangi lan adhem panas tansah dadi sarimbit ing netraku

angin wus alon
bagaskara wus mudhun
langit wus peteng
ananging sliramu mlajar nggegirisi
angluluhake rerasa katresnan kang wus dak tata
ana ing satengahing samudra

Wis... dipungkasi wae lelakon iki, Dik
sadurunge aku pupus tanpa lara
anandhang sambat amarga kuciwa

Kanggo: sapa wae sing rumangsa gawe aku lara...

No comments:

Post a Comment